Technologia » Technologia

TECHNOLOGIA OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW „WARTA” S. A. W CZĘSTOCHOWIE

1. Układ technologiczny części ściekowej

Centralna Oczyszczalnia Ścieków w Częstochowie (COŚ) zaprojektowana początkowo jako klasyczna oczyszczalnia mechaniczno-biologiczna, została poddana modernizacjom w latach 1995-1999 i 2005-2007, które dotyczyły głównie wymiany wyeksploatowanych urządzeń i dostosowania oczyszczalni do zwiększonych wymagań formalno-prawnych. Aktualny układ technologiczny części ściekowej oczyszczalni obejmuje następujące procesy jednostkowe:

• cedzenie ścieków na kratach mechanicznych,
• usuwanie piasku w piaskowniku poziomym,
• usuwanie tłuszczy w odtłuszczaczu napowietrzanym,
• usuwanie zawiesin łatwoopadalnych w radialnych osadnikach wstępnych,
• oczyszczanie ścieków metodą osadu czynnego w wielofunkcyjnych reaktorach biologicznych
  (utlenianie związków organicznych, nitryfikacja, denitryfikacja i biologicznadefosfatacja),
•  symultaniczne strącanie fosforanów związkami żelaza,
• sedymentacja i zagęszczanie zawiesin osadu czynnego w osadnikach wtórnych,
•  odprowadzenie oczyszczonych ścieków do odbiornika.

Ścieki surowe są tłoczone z pompowni przy ul. Żabiej do budynku krat mechanicznych, gdzie pozbawiane są skratek o średnicy powyżej 6 mm, a następnie dopływają do piaskowników poziomych, w których następuje wydzielenie piasku. Sprasowane skratki oraz odwodniony piasek są gromadzone w szczelnych kontenerach, dezynfekowane podchlorynem sodu i przekazywane do zagospodarowania odbiorcom posiadającym stosowne pozwolenia. Oprócz ścieków tłoczonych z pompowni przy ul. Żabiej, do budynku krat są również pompowane ścieki bytowo gospodarcze z dzielnicy Mirów oraz wody odciekowe z części osadowej i ścieki zakładowe. Pozbawione grubszych zanieczyszczeń i piasku ścieki dopływają do odtłuszczacza napowietrzanego, gdzie następuje wydzielenie tłuszczy i innych frakcji pływających, których podwyższone ilości występują okresowo w dopływie. Wydzielona frakcja tłuszczy jest odprowadzana bezpośrednio do wydzielonych komór fermentacyjnych (WKF).

Z odtłuszczacza ścieki dopływają do osadników wstępnych, w których zostają wytrącone łatwoopadalne zawiesiny w postaci osadu surowego (wstępnego). Osad surowy wydzielony w osadnikach jest kierowany do zagęszczaczy grawitacyjnych w części osadowej oczyszczalni. Oczyszczone mechanicznie ścieki dopływają do stopnia biologicznego oczyszczalni, gdzie są rozdzielane na osiem reaktorów osadu czynnego. Wszystkie reaktory biologiczne są dostosowane do prowadzenia procesu usuwania związków organicznych, nitryfikacji, denitryfikacji i biologicznej defosfatacji. Oczyszczone ścieki z bioreaktorów (mieszanina osadu czynnego i ścieków) poddawane są procesowi odgazowania w instalacji Biogradex przed jej odprowadzeniem do osadników wtórnych. Po odgazowaniu oczyszczone ścieki dopływają następnie do dwóch zespołów radialnych osadników wtórnych (cztery osadniki o średnicy 34.3 m i dwa osadniki o średnicy 48 m) i po oddzieleniu zawiesiny osadu czynnego są odprowadzone do odbiornika. Osad czynny zagęszczony w osadnikach wtórnych jest zawracany poprzez pompownię osadu recyrkulowanego i nadmiernego do komory K7 za osadnikami wstępnymi gdzie jest mieszany ze ściekami oczyszczonymi mechanicznie. Oczyszczone biologicznie ścieki odprowadzane są do rzeki Warty w km 731+400 istniejącym wylotem odpływowym.

 2. Układ technologiczny części osadowej

Aktualny układ technologiczny części osadowej oczyszczalni obejmuje następujące procesy jednostkowe:

• zagęszczanie osadu wstępnego w lejach osadowych osadników wstępnych,
• końcowe zagęszczanie osadu wstępnego w zagęszczaczach grawitacyjnych,
• zagęszczanie osadu nadmiernego w zagęszczaczach mechanicznych,
• fermentację mezofilową osadu mieszanego w wydzielonych komorach fermentacyjnych (WKF) w temperaturze około 35 ºC,
• ujęcie, oczyszczenie (osuszenie i odsiarczenie), zmagazynowanie i spalenie biogazu w zespole prądotwórczym , kotłowni technologicznej,
• dostabilizowanie i zagęszczanie osadu przefermentowanego w otwartych komorach fermentacyjnych (OKF),
• mechaniczne odwadnianie osadu przefermentowanego na prasach taśmowych,
• suszenie osadu odwodnionego.

Osad wstępny, zagęszczony w lejach osadników wstępnych do zawartości około 2-4 % suchej masy, jest kierowany do zagęszczaczy grawitacyjnych gdzie następuje jego dalsze zagęszczanie do 4-6 % suchej masy. W zagęszczaczach może również dojść do hydrolizy części organicznych osadu (fermentacji kwaśnej) prowadzącej do powstawania lotnych kwasów tłuszczowych (LKT) odprowadzanych z wodami nadosadowymi do reaktorów biologicznych. Osad nadmierny, powstający w stopniu biologicznym, po zagęszczeniu do około 5÷6 % suchej masy w zagęszczarce mechanicznej jest kierowany do zbiornika osadu mieszanego, gdzie następuje jego uśrednienie z doprowadzanym tam również zagęszczonym osadem wstępnym. Osad zmieszany jest następnie pompowany do wydzielonych komór fermentacyjnych (WKF), gdzie jest poddawany fermentacji metanowej w temperaturze 35÷37 ºC, a wytworzony biogaz, po odpowiednim oczyszczeniu (osuszanie i odsiarczanie) jest wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej i cieplnej w zespole prądotwórczym lub w kotłowni technologicznej do wytworzenia energii cieplnej. Przefermentowany osad przepompowywany jest do otwartych komór fermentacyjnych (OKF), gdzie następuje odgazowanie osadu oraz jego dodatkowe zagęszczenie przed mechanicznym odwadnianiem. Następnie osad kierowany jest do stacji odwadniania osadu wyposażonej w trzy nowe prasy taśmowe o wydajności około 15 m3/h każda. Odwodniony osad o zawartości około 22 % części stałych jest kierowany do instalacji suszenia i granulacji osadu, w której zostanie wysuszony do około 90-95 % sm. Wysuszony osad/odpad w postaci granulatu jest gromadzony w zbiorniku osadu wysuszonego, kontenerach i przekazywany odbiorcom posiadającym stosowne pozwolenia.